- GR UTH-HA PC-PL-S2-SS5-F1-SF2-I227
- Item
- 27-1-1985
Part of Personal Archives
ΑποψΕιΣ Στο ΘΕΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 27/|/κΓ Μ…… ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΤΗ ΛΑΙ3ΆΙΝ Μέ τήν εύκαιρία τής έκπόνησης τής Μελέτης Επέκτασης Αναθεώρη- σης τού σχεδίου πόλεως Θεωρείται άπαραίτητη ή ένημέρωση τών πολι- τών σέ βασικά θέµατα πού θά άπα- σχολήσουν τήν μελέτη αλλά και θά έπηρεάσουν σέ μεγάλα Βαθμό τήν πόλη στο έγγύς µέλλον. Ενα τέτοιο θέµα είναι τό Πανεπι- στήµιο καί είδικότερα ή χωροθέτη- σή του. Η παιδεία καί είδικότερα ή άνω- τάτη έκπαίδευση είναι µία ύποδομή άπαραίτητη γιά τήν Ισορροπία όλό- κληρης τής κοινωνικής ζωής. Φυσικά αύτό δέν σηµαίνει ότι πρέπει νά έχει φυσική παρουσία παντού. θά πρέπει όμως γιά κάθε σηµείο τού δοµηµέ- νου καί κατοικημένου χώρου νά εί- ναι προσιτή άλλά καί συγχρόνως νά είναι καί πολιτιστικός άνακλαστή- ρας. Η άνώτατη έκπαίδευση. τό Πα- νεπιστήµιο δέν είναι µία άνεξάρτη- τη μονάδα παραγωγής και µετάδο- σης τής γνώσης άλλά µία βασική ύ- ποδοµή τής ανθρώπινης κοινωνικής κατοίκησης.Δέν είναι δυνατόν τό Πανεπιστήμιο νά µήν είναι δέκτης καί άποστολέας μηνυμάτων άπό καί πρός τό χώρο πού τό περιβάλλει. ό- πως δέν είναι δυνατόν να µήν έχει συµµετοχή στά γεγονότα πού δια- δραµατίζονται γύρω του. Τό Πανεπι- Του κ. ΘΕΟΦ. Κ. ΜΠΟΜΠΟΤΗ αρχιτέκτονα, υπεύθυνου της µελέτης επέκτασης-αναθεώ- ρησης του σχεδίου Λάρισας στήµιο είναι χώρος. πού έκτός άπό τήν άπονοµή τίτλων πού παρέχει. ά- ποτελεί άναπόσπαστο τμήμα τής εύρύτερης περιοχής καί ίδιαίτερα τής πόλης πού έδρεύει. συμμετέχει όργανικά στίς έμπειρίες καί στίς έ- νέργειες τής πόλης. Γιά νά γίνουν τά παραπάνω πραγ- µατικότητα δύο είναι τά βασικότερα σηµεία πού πρέπει νά άντιµετωπι- στούν. T6 πρώτο καί σημαντικότερα είναι 6 προγραµµατισμός λειτουρ- γίας τού πανεπιστημίου μέ έλαχι- στοποίηση τών στεγανών άνάµεσα σ' αυτό καί τήν κοινωνική ζωή τής πολιτείας. Κα! τό δεύτερο ή κατάλ- ληλη επιλογή τής φυσικής του χω- ροθέτησης. Τήν µελέτη βέβαια θά άπασχολήσει µόνο τό δεύτερο ση- μείο καί για τό λόγο αυτό πρέπει νά προκαθοριστούν τά µεγέθη έτσι ώ- στε νά υπάρχει σαφής είκόνα τού θέµατος.Τό όριακό λοιπόν μέγεθος γιά µία εύρυθµη λειτουργία τού Πα- νεπιστηµίου - καί αύτό έµπειρικά - βρίσκεται στούς 8.000 µέ 10.000 φοι- τητές. Πέραν αύτού τού άριθμού θά πρέπει νά άναζητηθεί ή δημιουργία άλλου -άνεξάρτητου- Πανεπιστη- µίου. Οί m6 συνηθισμένες έπιλογές χω- ροθέτησης νέων πανεπιστημιακών µονάδων γίνονται µέ βάση τήν άπο- κέντρωση. Η άποκέντρωση στή χώ- ρα μας είναι μία έννοια σχεδόν και- νούργια πού σέ όρισµένες περιπτώ- σεις και άναγκαία είναι καί άπαραί- τητη, όπως χαρακτηριστικά στίς πε- ριπτώσεις βιοµηχανίας. διάφορες ή όχλούσες λειτουργίες ή άκόμη καί ίδρύµατα πού έχουν άνάγκη άπο- συµφορηµένου περιβάλλοντος. Δυ- στυχώς όμως σάν καινούργια έννοια ή άποκέντρωση παρεξηγήθηκε άλ- λοτε σκόπιµα. άλλοτε τυχαία. Εχει δυστυχώς καί ή Λάρισα τέτοια δείγ- µατα παρεξήγησης π.χ. ή καταστρο- φή και 6 διωγµός τής Φαρανοράς πού ήταν ένα άπό τά βασικότερα ση- µεία κοινωνικών έπαφών καί συνάν- τησης όλων άνεξάρτητα τών κοινω- νικών τάξεων τής πόλης. T6 θέµα όµως τού Πανεπιστημίου είναι άρκετά σοβαρό καί δέν κατα- τάσσεται ούτε στίς άχλούσες καί ρυπογόνες βιοµηχανίες. ούτε στά νοσοκομειακά ίδρύµατα καί ούτε στίς δύσοσμες ψαραγορές. Είναι ά- παραίτητη ή χωροθέτησή του έντός τών τειχών τής πάλης. έκεί όπου ά- ναπτύσσονται οί σχέσεις πού είναι καί πολλές καί διάφορες έτσι ώστε νά έπηρεάζονται καί νά έπηρεάζουν τόν γενικότερο πανεπιστηµιακό χώρο. ο συσχετισµός µεταξύ έπι- στηµονικής γνώσης καί κοινωνικών σχέσεων έπιτυγχάνεται µόνο όταν ύπάρχει … µεταξύ πανεπιστη- µιακού χώρου καί πόλης Αν ρίξουµε µία µατιά στούς έλλη- νικούς πανεπιστηµιακούς χώρους θά διαπιστώσουµε δυστυχώς ότι ά- ποτελούν ξεχωριστές άνεξάρτητες «κοινωνίες- Τοποθετηµένοι τίς πε- ρισσότερες φορές στήν περιφέρεια τών πόλεων καί έκτός τών τειχών της όργανικής πόλης ζούν καί λει- τουργούν άνεξάρτητα χωρίς καµιά άπολύτως επαφή μέ τό δομηµένο περιβάλλον. Δέν είναι καθόλου τυχαίο τό γεγο- νός ότι κοινωνικές καί πολιτικές με- ταρρυθµίσεις καί έξεγέρσεις είχαν '΄ Σ σάν άφετηρία πανεπιστηµιακούς χώρους. πού ή φυσική τους έδρα ή- ταν µέσα στό δοµημένο ίστό τής πόλης. Χαρακτηριστικό παράδειγµα στή χώρα µας τό Πολυτεχνείο του 73. πού βρίσκεται στό κέντρο τής Α- θήνας καί πού έχει τήν δυνατότητα νά πληροφορεί καί νά πληροφορεί- ται. Τά ΚΑΤΕΕ τής Λάρισας είναι από τα πιό κοντινά δείγµατα άποκέντρω- µένου χώρου άνώτερης έκπαίδευ- σης. Ετσι τό µόνο πού κατορθώνεται σέ παρόµοιες περιπτώσεις είναι ή κάλυψη άπό πλευράς πόλης τών ά- ναγκών σπουδαστών και καθηγη- τών. τής φυσικής έπιβίωσης. Από παλιά ό όργανωµένος σχεδια- σμός τών χώρων έκπαίδευσης καί ή πολεοδοµική ένταξή τους (ίδίως τών πανεπιστηµιακών χώρων) έξυ- πηρετούσε καί έξυπηρετεί κάποια πολιτική ίδεολογία και σκοπιμότητα. Καί έδώ διαφωνούµε ριζικά µέ τούς άνεξάρτητους αύτόνοµους πανεπι- στηµιακούς χώρους τού τύπου «CAMPUS- καί φυσικά μέ τήν όποια- δήποτε ίδεολογία πού τούς έκφρα- ζει. Στήν πόλη τής Λάρισας ύπάρχουν χώροι πού µπορούν νά διατεθούν - πού φιλοξενούν σήµερα άλλες λει- τουργίες - ώστε νά σταµατήσει αύ- τάς ό ιδιωγµός- τών έκπαιδευτικών χώρων µακριά άπό τόν πολεοδομικό ίστό. μακριά άπό τό φυσικό του περι- βάλλον πού δέν είναι άλλο παρά ή i- δια ή πόλη. υιό ?Θ/κ3νΞ 981113
