υ, , σ., I Eva δροµακι στη οαπρινιτσα Κίτσου &, &ακςΞ ? . τό πηλιορείτικο σπίτι δέν ειναι θαυµαστό μόνο για την ωραία του | I I I . I I | I I I …, I προσοοη, για την καλαισθητη διακοσµηση του, αλλα και για τη διαρρυθµιση τού χώρου του. Σοφία, αισθηση καί πεϊρα συνεργάζονται γιά νά δώσουν στο α I I , I I ' 0 |, | I ~ χωρο, που περιοριζεται από το κτιριο, ολη του την αξια. Η κινηση του άν- I, ~ 3pénou μέσα νά ειναι δνετη καί ευχάριστη. 'Η αρετή αυτή, οχι µόνο του πη- λιορείτικου άιλά γενικά του ολληνικοΌ σπιτιού, ειναι αναγνωρισµένη από 5- λους. αένοι καί ντόπιοι σοφοί πολλές φορές μιλούν µέ ξνΘουσιασμ6 για τούς κατοιπίοιµους χώρους, πού Ξγιναν µέ µέτρο τόν ανθρωπο. A616 τό µέτρο κρα- I …. "υ I Ο , …. , … " τιεται πρωτα απ ολα γιά τις σωµατικές αναλογιες του ανθρωπου - τό νους των σπαλοπατιων. τό Ενοιγµα της πόρτας, & τοποθέτηση των λαβΞν,εύκολύνουν την δνετη χρήση τού σπιτιου. && καί της ανθρώπινης ψυχης οι ανάγκες έξυπη- ρετοΌνται από Eva χωρο πού ούτε πολύ µικρός γίνεται, για να πιέζει την φυ- u I I " I O I u " … , χή, ουτε πολυ µεγαλος,ωστε να αισθανεται αβολα οποιος κυκλοφορει µεσα του. Οι αναλογίες του ύψους µέ τα μάκρος καί τα πλάτος, & τρόπος πού δέχεται τό φως, σέ συνδυασμό µέ τη διακόσμηση καί τό "ντύσιμο" τού σπιτιού, κάνουν τό σπίτι χαρούµενο. . ‘7 , " θ,… I , I I I I I πα ηταν περιεργο αν η ικανοτητα αυτη περιοριζονταν µονο στο σπι- τι καί δέν ειχε κι΄Ξλλες έκδηλώοεις. Κοξ στο ύπαιθρο, μέσα οτό χωριό, ύπαρ- I I ι| : | .. I u Ι΄ , I χουν προβληματα χωρου που η λυση τους απαιτουοε την ιδιαν ικανότητα για να .. . φτάσει σ'εύτυχισµένο αποτέλεσµα. Μπορουµε, µάλιστα, νδ πουµε πως έπειοή οι I I I I … , Ο I I I , παραγοντες αυςαινουν, πολλαπλασιαςονται και οι δυοκολιες. 0 φυσιπος περι- I. ". η γυρος, οι υφομετριπές διαφορές, τό ειοος της βλάστησης, & σύσταση του έδα- φους, οι οικοδοµές πού πρέπει ν'ύναδειχόοΌν & νά κρυφΘοδν, οι κυκλοφοριακές | I ,, I I» O |. I Ν I I I I αναγκες, µαζι µε πολλα αλλα, αποτελουν τα στοιχεια που συνθετουν το προβλη- µα στό σύνολό του. 'λληθινή κατάπληξη προκαλεϊ 016v παρατηρητή & τρόπος µέ . - ". ' , * , ΄ , , τον οποιο ελυοαν οι παλιοι πηλιορειτες τετοια προβληµατα. Καθε χωριο στό . .. . . ? πηλιο ξχει Eva η πε,ιοο6τερα σηµεια, οπου ο σύγχρονος πολεοοόµος Θα ειχε I I I I I I I I. I I I I να παρει πολυτιμα μαθηµατα. Αναλογα µε τη λειτουργια καθε χωρου γινεται , ,! I u .. I I I I µια οο…η εκμεταλλευση ολων των δυνατοτήτων που προσφερονται και ρυθµιςον- ! I I …'… " I |. I I I ται απλα, πρακτικα και καλαισ8ητα ολα τα ειδικα ζητήματα που προκύπτουν. Στον "Αγιο Λαυρέντιο τό πρόβλημα της παρακολούθησης της δπαίΘριας λειτουρ- γίας στην έκκληοία τού 'Αγξου 'αποοτδλου του Νέου, βρίσκει την ιδεώδη λύοτ 2. του µέ τό άµφιθέατρο πού περιβάλει τό άνατολικό τµηµα τύς έκκλησίας. "πς σηµειωΘεϊ άκόμα, πώς τό άμφιΘέατρο τούτο, µιά πού προορίζεται γιά παρακο- λούθηση λειτουργίας, Ξγινε γιά όρθιους. Στή Ζαγορά, % 'εγία κυριακή περι- βάλλεται άπό Ενα πέταλο κυπαρισιδν πού τό σκούρο τους περίγραµµα φιαγράφε- ται Εντονα στό φωτεινό φόντο τού άίγαίου. οά σταθούµε κάπως πιό πολύ σ'ένα δροµάκι στή άσκρινίτσα πού, χωρίς ύπερβολή, µπορεί νά χαρακτηρισθΞ σάν Ένα άριστούργηµα. Πρίν προχωρήσουµε στήν περιγραφή τής λύσης πού δόθηκε είναι άπαραί- τητο νά Ξκυέσουμε σύντομα τό πρόβληµα, όπως παρουσιάζονταν. Στήν κάτω συνοι I , I | I I I I … | I |. I I … κια τής εακρινιτσας υπαρχουν δυο εκκλησιες, του Άγιου ΑΘαναοιου και του 'Αγίου Γεωργίου, πού άπέχουν µεταξύ τους εκατό περίπου μέτρα, μέ διαφορά ' υψοµέτρου γύρω στά είκοσι µέτρα. Raf οί δύο αύτές εκκλησίες βρήσκονται , , . , , , ι , ." , . , πανω στον αξονα που περναει τη σακρινιτσα ο ολο της το μάκρος από το χαμη- λότερο σηµείο της ώς τό ψηλότερο. Μικρές πλατείες περιβάλλουν τίς δύο έκ- I O I I I I I I Ο I I . I I I κληοιες. Η απόσταση, αναµεσα τους, δεν παρουσιαζει ομαλη κλιση. ιτην αρχη, κατεβαίνοντας, % κλίση είναι µεγαλύτερη, ύστερα λιγοστεύει καί στό τέλος I I I I I IV I | I ' I .… . παλι µεγαλωνει για να καταληξη ο ενα σχεδον οριζοντιο επιπεοο. οπρεπε οι Γ I Ο , ' …- |" . , ουο εκκλησιες νά ενωοουν μ ενα δροµακι. Kai τύρα Θά παρακολουθήσουµε τή λύση πού Ξδωσαν οι μακρινιτσιύτες … η ' οι τεχνιτες. 'Η πλακόστρωτη αύλή της ξπάνω εκκλησίας, του 'Αγίου 'λθανασίου, περιβάλλεται άπό χαµηλό λιΘόχτιστο περιτοίχισµα, πλακόστρωτο κι'αύτό, πού ΄ , , . , ," , , , , χρησιµεύει και για κάθισµα. Πρός το µερος που επρεπε να γινη το δροµακι όφήνεται Eva άνοιγµα στό περιτοίχισμα. 'λπό τό όνοιγµα αύτό ξεκινούν pept— κά σκαλοπάτια πού καταλήγουν ο'Ξνα κατηψορικό καλοκαµωµένο καλυτερίµι. Δεξιά κι΄άριστερά, σ΄όλο τό µάκρος τύν σκαλοπάτιύν καί τού καλντεριριού, - … ειναι χτισµένος πέτρινος τοιχος. ΐέσσερες κολωνες λιΘόχτιοτσς δεξιά κι'άλ- λες τέσσερες όριοτερά παρακολουθούν τά σκαλοπάτια, µέ τήν ίδια κλιµάκωση " Ν & ύψους. Στίς δύο πρωτες κολώνες ειναι τοποθετηµένες πήλινες προτομές του Ρήγα καί τού Διάκου, στίς Ξλλες πήλινες μεγάλες γλάστρες. Kai άπό τίς δυό πλευρές τού διάδροµου ύφώνονται πυκνές καί µεγαλόπρεπες σειρές κυπαρισιύν, τ' " I |) I … & I I I It I . ..I . I οινοντας ετσι και το αναλογο φος στην αρτηρια που ενωνει ουο Θρησκευτικους I ,, I I … I I I , … .…. II τοπους. …ολις τελειωσει το καλντεριµι, η καθοδος ουνεχιεεται µε αρκετά σκαλοπάτια. Παρακολουθούνται κι'αύτά /άπό τό οιπλό λιΘόχτιστο περιτοίχισµα, I I I I ,… I l I | I, |… … I που µονο τα τρια τελευταια σκαλοπατια αψινει ελευθερα. εκεινα πλαταινουυ, I " I! I II … I I I οχηµατιζουν ενα µικρό τριγωνικο επιπεδο και αφου στριφουν δυτικα, καταλη… γουν στό όριζόντιο σχεδόν δροµάκι πού δοηγεΐστόν "Αγιο Γεώργιο. '…κριβδς " … ' στήν κατάληξη αύτή ειναι κτισμένη µιά άπλή βρυσούλα µέ οροσερό νερό. Η I | 7 | " Ο Ν & | Ο , I ' ,, βρυση αυτή ειναι ακριβως στον αξονα του επιπεοου δροµακου και υποοεχεται τόν άνΘρωπο πού κάνει τήν άνηφορική διαδροµή πρός τήν επάνω εκκλησία. 3. Μιά περιγραφή δέ µπορεϊ νά δόση ούτε τήν αρµονία τύν όναλογιύν, " Ν I . I , I I I . " I ουτε της προοπτικής τις ευχαριστες αλλαγες που χαιρεται o ανθρωπος καθως προχωρεί, ούτε τήν όνετη κλιµάκωση τού καλντεριµιού πού Εγινε µέ βάση τόν µέσο όνΘρώπινο διασκελισμό. Φιλοοοξεϊ απλΞς νά τραβήξη τήν προσοχή τού όκροατή στόν τρόπο µέ τόν όποϊο οι πλατείες τύν εκκλησιών, οι αύλές των " . * " σπιτιων καί οι χωρυι κυκλοφορίας στά χωριό µας δίνουν ξκεινο τό εύχάριστο συναίσθηµα πού τόσο γοητεύει τόν έπιυκέπτη.

4!Η|γ…Ά… ? Ν Υ6ωΞΨΙΚΒ. "Β 6ψαντιπ6 καλλιεργήθηκε στην *Ελλάδα από τα πανάρχαια χρόνια. κερίως ώς οί… . Χι χιακή &χολίι τόν γυναικ6ν. Κατά τήν Ψουρποκρατία σχεδόν κάθε έλληνικδ σπίτι, στην ήπει- ρωτι:6 'Ελλδδα καί στα νησιά. είχε του &ργαλει6 του. τα προϊοντα τής οίκιακ6ς ύφαντιζ κής ξπάλυπταν κυρίως τίς οίπογενειακΕς &νάγιες.'Δπδ τον δέκατο δγδοο αίώνα. Eta» ανα… πτ6σσεται & ξµπορευµατική παραγωγή, έμφανίζονται καί αντρες πού δαχολο6νται µε τήν τεχ- νη αδτή. Ρόντορα & κατεργασία τος µαλλιοΠ, τοπ μεταξιο8 καί τοσ βαμπαπιο8 παίρνει μετά… λες διαστάσεις. Η! καραβάνια καί µέ πλοία «& προϊόντα της διοχετεύονται σε πολλές πόλεις της Ξεσογείου, τίς Εα6ρης Θάλασσας καί τήζ Κεντρικής Ε6ρ6πης, Snug στήν Πολη, στ6 Σµύρ- νη, στήν Ψεργεστη, στή Βιέννη, στο λονδΓνο, στήν 'οδησσ6, στό Βελιγράδι, στο Στεµλΐνο καί σ'Ξλλες πολιτείες. Χαρακτηριστικό είναι πώς γύρω στα 1810 από τα "χειροτεχνιια" «σε Τυρνάβου ξβγαιναν 2,000,000 γρόσια βαμμένα βαµβακερό νήµα, πανιά καί µαντήλια καί ιοζοσο κοµµατια μογχασιοδ|ντ6πιου δρασµατοας| καί από τή Ζαγορά ξξαγονταν το … 15 χιλιάδες &. κάδος πάπες. τα µεταξωτά µαντήλια τ6ς Καλαμάτας καί αλλων περιοιδν τής Πελοποννήσου %- ταν ξαπουστά σ'δλδπληρη τήν Βύρ6πη. Στή Ρούμελη καί στην "Επειρο Εκαναν κυρίως μάλλινα ύφαντα. Δυστυχδς δεν ύπαρ:ουν συγκεκριμµΕνα στοιχεία τι! τό µέγεθος 13ς παραγωγ6ς στα περισσότερα μέρη τής 'ΞλΆάδος. τα λίγα πού δαδοιουν,-παί πού οφείλονται κυρίως οί ξέ- νους, Βαβαιώνουν τήν !ιταοη της δααντικ6ς κατά τα χρόνια τ6ς Φουραοπρατίας. κατά τήν δαιλευθ!ρωσπ, µε τη δηµιουργία μεγάλων βιομηχανικ6ν µονάδων καί τή βαθμιαία αλλαγή τής φορεσι5ς καί το!! τρόπου ζωής, 6 λαϊκή ύφαντικπ περιορίζεται σηµαντικά. 'Η νέα ζήτηση χειροτεχνηµατων, ποθ Εµφανίζεται μετά «ο δεύτερο παγκόσµιο πόλεµο, αναζωογονεϊ τα ύπαρ- χοντα κέντρα δφαντικ6ς καί κυρίως τήν 'ιράχωβα, τ6'Ηξτσοβο, το Φρίικαλα θεσσαλίας, τήν Κίρκυρα, τήν Κρήτη καί σκόρπιες δψαντουργικες δραστηριότητες σε δλλας περιοχ€ς. Σπουδαι6τερη πρώτη Όλη {fig δψαντιπδς είναι τ6 µαλλί των προβάτων. !!'αδτ6 πατασιευ&- πονταν δρασµατα για φορεσιές, κυρίως τόν δρεινδν περιοχδν, πιλίμια, μπατανίες, χραμια, μπουχαροσποδτια|παλ6µρατα του τζακιοΞ| καί φλοκάτες ξ φλοπιτξς κουβέρτες. ΗΕ τραγδμαλ- Χο δψαίνονται οί κάπες, χοντροί καί σκληροί ποιμενιποί έπεν66τες, &&ιαπ€ραστοι από τή βροχή. Β€-µεταξι γίνονταν Εφάσµατα 16€ γυναικείας φορεσι8ζ, μαντήλια, ζωνάρια,.σεντονια καί Ελλα είδη. !!! βαμπακι γίνονται δρασματα καθηµεριν6ς χρήσης, σεντόνια κ.λ.π. "Υφάσ- ματα γίνανται καί από συνδυασµούς πρώτων δλδν. πολλα μάλλινα Θραντ& έχουν βαρτακαρ€ στη… µονια αλλά καί στα 6ψαδια γίνεται ανάμιξη µαλλιοΒ με Banning fl µεταξιοδ με μαλλίι 'ιπ6 τήν αποψη του σχεδίου τα ύφαντα διαιροσνται ο! τρείς µεγάλες κατηγορίες. στα µονόχρωμα,δπου δλδκληρο τα 6ψαντδ Εχει μόνον Ενα χρώµα, στα ρι12τ&,δπου με τήν ΞΏαλλα- γή κατά διαστήματα τοπ χρώµατος του δφαδια5 δηµιουργοΒνται ζεις ξ µέγας διαφόρων χου… µατων καί στα πεντητα στον &ργαλειδ! δπου µέ ααλοµιτρημένες αλλαγές τοδ δραδιοΒ στην ίδια σειρά δημιουργο8νται ι'ιτε γεωρατρικ& µοτίβα ιΐτε οχηµατοποιηµξνας παραστάσεις ψυ- των,'&νθρώπων, ζώων , πουλιών Ναί αντικειµένων | καβαλάρης, ποντίκι, πεταλούδα, κορν… .τσίκι, σαρντ6νι, χορευτής, µπρίκι, τριανιάψυλλο, βυζιά, πριόνι κ.λ.π./. οι σχηματοποι- ηµίνα αυτά διακοσµητιµά θέµατα χαρακτηρίζουν κυρίως τα υφαντά τής 'Επείρου καί τής βδ- ρειοδυτιπ6ς Θεσσαλίας. τα σχέδια καί τα διακοσµητικά θέµατα των Ελληνικόν υφαντ6ν προέρχονται είτε από πα- λιότερες εποχές είτε είσάνονται από τίς &νατολιπ€ς καί δυτικοευρωπατπξς τεχνες αλλά σιγα - σιγά &σοµοιώνονται. Διαφ€ρουν κατά περιοχές αλλά 8 ευκολη µεταφορά του είδους καί οί μετακινήσεις των νομαδικών πτηνοτροφικδν πληθυσμδν συντελο6ν οτή διάδοση όρισ- µξνων σχεδίων καί μοτίβων. "Εντονη ίδιομορφία παρουσιάζουν τα υφαντά τής 'Ηπείρου, τα λεγόµενα "µετσοβίτικα",τής περιοχής τον ε:ι,σν, τα "&ραχωβίτιπα" καθώς καί τα κρητικά καί τα µυκονιατικα. Κ.Δ.Π. 'ΞΞΞΞΞΕίδος καλύµματος του κεφαλιου τον &νατολικδν λαδν, χωρίς τόσο. το φέσι στήν 'πα… λίδα φοριδταν από αντρες καί γυναίκες καί ήταν από πυκνό µάλλινο δφασμα, κόκκινο ή μαυ- ρο. να άπλα φέσια δεν είχαν κανένα στολίδι ή µερικά σχεδια παρωµένα µε μπρισίµι. Ησαύ συχνά τα φξσια είχαν πλούσιο χρυσοιεντητο διάκοσµο στήν κορυφή τους ή κυκλικό µεταλλι- κό &σημοιαπνισµ€νο ή µαλαµοκαπνισρΕνο τετελίκι. 'Δπδ τήν κορυφή ή από τον περίγυρο το'υ κεντήµατος ξιπινο8σε μεταξωτή ή χρυσή φουντα µακριά, που Επεφεε στους όρους ή στήν πλάτη. Για περισσοτερη χάρη πολλες οσµές «& φέσι σοριδταν στραβα καί τσαπιστδ. 'Δ… νάλο|α µέ τή Χρύσα του είχε διάφορες παραλλαγές καί ονοµασίες: νησιώτικο, γυναικείο κ.λπ ΦΔ0ΓΕΡΔ/ή|.Πνευστ6 ποιμενικό µουσικό οργανο. Κατασκευάζεται από καλάµι, κουφωμ!νο ξύλο, μέταλλο καί σπανιδτερα από κόκκαλο αετου. 'Εχει σχήµα σωληνοειδ€ς, ανοιχτό από τή μία πλευρά. ετήν άλλη, από τήν οποία φυσάει & παίκτης, υπάρχει λοξά κομµένο &πισςδμιο.'Ε φλογέρα Ξχει σειρά από στρογγυλές τρύπες που φραζονται µε τα δάκτυλα του παίκτη και! συνδυασμούς που παράγουν διάφορους μουσικούς φθόγγους.'Ο ήχος της είναι μαλακός καί γλυκός. σε τή φλογέρα οί βοσκοί γεμίζουν τίς ώρες τής µόνωσής τους εκτελώντας διάφο- ρους δημοτικούς σκοπούς ή αδτοσχεδι&ζοντας.

[Η] 3? 'Ρκτω3ρξου 1969 '&γππητέ µου π. Άι&πη, ΄Ελαβα τδ βιβλίο σας "?ελίδες 8π'τήν ίπτορ€α το!! 'ΑνατολικοΞ Τηλζουξ, πού εζχατε τήν καλοσ6νη νδ μοΞ πτεξλετε. τε διΞβασα μέ πολλή προσοχή, 8πως 8ξ[ζει 0! µι! Εργασία φροντισμΕνη, ο! κτρωτή δημοτική γλΞ#πα καί Ξπανοποιητιχξ τεµ- µηριωμ€νη, ποθ φανερώνει &γάπη περισσή. ?Ξς εδχοµαι νδ πυνεχ€-ετε πάντοτε µξ τδ ΐδιο µεράκι. δυπικξ, ή Εκτέµησή µου Γτδ σδνολο τΞς ξργαπζας πας δξ Ρημαίνει πα! παραδοχή της σε δλες τίς λεπτομέρειες. "Ε τ8 σκοπδ νδ βοηθήσουμε τό ξεκαθάρι'µα δρισμξνων πλευ- ρών τΞς τοπιπΞς μας ίστορζας, && συζητ6#ουμε ξδδ µερικ& σηµεία Ξπδ τ6ν Εργαπ€α σας. "τ6 πελ€δα 17 γράφετε: " 'Ό Η!γνης, ποθ ΞπισιΕφΘηπε τήν Έπαγκαρ&λα γύρω ατά 1856, γρξφει µεταξδ τδν άλλων πάς...". Δοιπδν & Ή8γνης 061€ Επισκέφθηκε τήν ?πατπαρ€- δα στά 1850, οδτε Ξγραψε τίποτα γι'αδτήν. 'Λπλδς & ν 1 Ε γ ρ α ώ ; τήν Έκθεπη τοδ Όρη… γδριου Κωσταντξ πρός τόν "Έλληνα πρόξενω από Βόλο A. ΚαρελΞ, γραµμένη πρίν άπό 21-22 χρόνια, "οπως &ποκ8λυψε & Εαγγ€λης Σπουβαρ8ς | περ. "ΉΙΈΔΙΓΏΙΑΩΓ" ξπος &, #οιθ.]-4 ext; 31/. T8» &ν6παρκτο, ώς €υγγραφξα, !!&γυη &ναφ€ρετε καί σέ Ξλλες κελίες, ξνΞ τό Θεμα είναι λυµ€νο Ξ&δ καί 9 χρ8νια. έτη πελζδα 35 γράφετε πώς 6 υπ8ς τΞς 'Λγ€ας Ψαρίνας Κιβσοσ &νακαινίστηκε . στ! 1745 "π4νµ σε σχεδια 106 περίφημαυ στ5 "ήλιο λαϊκα5 δρχιτΞκτονα ΔΘμου Ξηπανιώτη". 'H πληροφηρξα εΐναι κάπως περίεργη γιατί & &Ξμης %ηπανιΞτης Εµφανίζεται ώς &ρχιτ€πτων γύρω πιά 1790, δηλαδ6 µετά 45 χρόνια. Έ8 πράγµα γίνεται !κδµα πιό περίεργσ Κυ σκεφ- 6οΞμε πώς στά 1800 & Ζηπανιώτης δπαχτ!ει γιέ, τδ Ψικ6λαο, πού σκοτώθηκε εξ δυστύχημα πτΞ 1840 κατά τήν καταψκευ8 τοπ γεφυριοδ Καλοκαιρινοδ 616 ΖαγΩρ!. "ιν όπολογίσπυµε τε δια&οχικξ 6τ8 δια ξπαγγελµατικΉς Εξελίξεως τδν µαπτδρων 13€ ?Ωυρπακρατ€ας, για νά εξ- vat & Ζηπανιώτης &ρχιτξκτων "τά 1745 επρεπε νά εΐναι τουλάχιστον 35 χρονών κα! πάνω. πολ5 περιν"Άτερο γι! Ξργο ιδεα δριμο δρχιτεκτονικΞ σξν τήν "αγία "αο€να. '"κανε, λου π6ν παιδί στά 90 του χρόνιαι'Λλλά καί μετ8 δξκα χρδνια, στα 1810, χτίζει πτ6ν 'ιλμυ- ρδ μξσ "έ λίγες π€ρες-ρεπ5ρ γι! τήν ξτοχή- ξλΆη Εκκλησία. 006 χρονΞν τέτοια Άρα"τη- οι€τητπι'Δ€ν ξέρω 306 βρήκατε τήν πληροφορία, δεδομένου δτι στ8 Εξοδολδγιο {fig ΐΛγία "αρ€νας τας 1745 δ€ν Ξναφ€ρετεωτ8 Ξνομα τοΞ Δήµου Ζηπανιώτη. ?τΞ σελίδα 36 γρ8φετε γι! τίς τηιχογραφ(ες 13€ 'λγ(πς παρ€νας πάς "έγιναν 31! τ*ν περίφηµο λαϊκό ζωγράφο τα? ηηλΐου δρακειώτη Γιάννη Παγ6νη, δπως €Χξπουμε με µι! µψνι!! τοπ τςβΞνιοδ καί πήμερα". ΛοιπΞν, & ξπιγραφή αδτή δεν εΐνσι n! καμµιδ γυ- νι! τοπ ταβανιοδ €λλΞ σέ κιονόκρανο {fie χιονοπτπιχ(- ας πρό χωρίζει τό κεντρικό #πδ τ& υ6τιφ κλίτος τΞς έκπληκζας. 'Γπζσης στ6 Άημαπζευπη τΞς έπιγραφΞς πρσσ… τίΘεται ένα &ν5παρκτο ΣΕΞ "..διά χειρδς Παγ6νη τπδ Κωσταντϊ Χιπνιαδίτη...". 'Η έπιγραφή λεει " δια χειρός παγοδνη ΚωστπντΞ Χιονιαδίτη..". ?6 άρθρο &ν&µεπα πτξ δυό &νδµατα κα8ι:τΐ τδν ΚωτταντΒ πατέρα τπ8 ηαγών], πρΞγμα άµφι- Bola γιΞ λδγπυς πού && ξταν κουραπτικδ νά &ναφ€ρουµε ξδ"Ό. "τή εελ(&α 37 γράφετε " 'ο 'ξργΗρης Έιλιππίδης λοιπδν περιγράφοντας τήν τότε πατξΓταση το!! χωριοδ, &ναφξρει στή "Ήεωτερικ6 Γεωγραφία" του τί έξξς σχετικά." '"56 γίνεται σύγχιση δν&µε#α στή "νεωτεριπή Γεωγραφία" ππδ τύπωνε στή Βιέννη & ΞΞΞιΞλΦιλιπ- π(δης μας! µ! τ8ν ΚωΓταντΞ στά 1791 καί τ%ς " ΉερικΒε Γεωγραφίας" πού Έγραψε & '&ργ6ρης διλιππίδης "τά 1815. "Όλα τοδτα εΐναι φυσικά, δν σκεφθπ6με τες δδΗκολες συνΘΞκες κάτω ans τις 6ππί ες έργ&ζεται πνευµατικ& Ξνας δξσκαλσς σε χωρι6. Θεωρδ πώς τό δΒος επί 6 φρόνισή rag ed μες βοηΘήπουν νά ξπανεξετ&πετε µερικά σηµεία τής καλΞς σαςΞργππίας. ?ίΞικα γιά τόν Κισ- σδ, ενα δηµοσίευµα -8χι διπδ σας- σε τοπική ξφηµερ€δα, μετΕΘεπε χρονολογίες έπιγραφ6ς κατΞ 60 χρ5νια γι8 να βτΞλυ...βιογραφιπξ συµπεράσµατα. "Έτσι & Θανάσης Παγώνης -γι6ς… ζωγραφίζει δΧΞκληρο παρεκλήσι 8 χρόνια πρ€ν &π6 τή γέννησή του. Θαύµατα ππ6 κάνει & πεπτις: Kat 15 δηµοσίευµα αδτδ βραβεύθηκε &πδ &νΘρώπους ποθ Ηξεραν τά πράγματα λιγότερε καί &πδ τ8 συγγραφέα των, δν δπ&ρχει λιγότερο. ΓΞς παρακαλδ ν! µσδ συγγωρξαετε τή γραφοµπγπνή. τινα τ8«η ή καπογραψζα µου, ποδ && σΞς κοπραζε πολ6 Ένα τδποµεγάλο γράµµα. '?πειδή «Εβοµαι καί έπτιμΞ τήν πνευμα- τική σας προσφορά, δε Θ!ληπα νά ΞρκεσδΞ «! Ενα γρήγπρπ &ι&βαπµα, &λλ8 μΩΩιπα καί Ελεγ- ξα γραµµή µε γραμµή τδ κείμενο καί 8ποθησαδρησα πολλΕς πληροφορίες σας. ”E ψιλικοδς χαιρετιπµοδς μάΜωΤΌ.